KINGDOM OF THAILAND
Twelfth Rachan
บางระจันวันเพ็ญ
( Bāngracạn Wạnphĕỵ )
VOCAL |
vocal |
(in thai)
บางระจันคืนพระจันทร์งามเด่น ฝนพร่างพรำฉ่ำเย็น เยื่องยุทธภูมิสงคราม มีนายจันหนวดเขี้ยวระบือนาม รวมพวกขึ้นทวงตาม ถามความเป็นไท นิมนต์พระอาจารย์ธรรมโชติ สละละทิ้งโบสถ์ เป็นมิ่งขวัญกำลังใจ หวังต่อกรทัพพม่าทั้งน้อยใหญ่ ที่ข่มเหงน้ำใจ ปล้นฆ่าเด็ก ผู้หญิง |
(for pronunciation)
bāngracạn khụ̄n phracạnthr̒ ngām dèn f̄n phr̀āng phrả c̄h̀ả yĕn yeụ̄̀xng yuthṭhp̣hūmi s̄ngkhrām mī nāy cạn h̄nwd k̄heī̂yw rabụ̄x nām rwm phwk k̄hụ̂n thwng tām t̄hām khwām pĕn thị nimnt̒ phra xācāry̒ ṭhrrm choti s̄la lathîng bos̄t̄h̒ pĕn mìngk̄hwạỵ kảlạngcı h̄wạng t̀xkr thạph phm̀ā thậng n̂xy h̄ıỵ̀ thī̀ k̄h̀mh̄eng n̂ảcı pl̂n ḳh̀ā dĕk p̄hū̂h̄ỵing |
บางระจัน เขารวมกันเป็นหนึ่ง
มีตนเป็นที่พึ่ง ยอดนักสู้เมืองสิงห์ ทั้งเจ็ดครั้งรบพม่าจนล้มกลิ้ง บางระจันเก่งจริง จึงต้องยิงด้วยปืน เอาปืนใหญ่ยิงใส่กันตูมตาม ปืนไทยแตกเหลือแต่ด้าม เพราะเพิ่งหล่อเมื่อวานซืน ก็กรุงศรีมิให้เขาหยิบยืมปืน จึงมิอันหยัดยืน รักษาค่ายบางระจัน บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง เพื่อพ้องเพื่อน กูจะสู้หลังชนฝา เพื่อลูกเมีย กูจะสู้สุดใจกล้า เพื่อพี่น้อง กูจะสู้สุดแรงหล้า เพื่อบ้านเมือง กูจะสู้จนสิ้นเลือดหยดสุดท้าย ฮะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า |
bāngracạn k̄heā rwm kạn pĕn h̄nụ̀ng
mī tn pĕn thī̀phụ̀ng yxd nạk s̄ū̂ meụ̄xng s̄ingh̄̒ thậng cĕd khrậng rb phm̀ā cn l̂m klîng bāngracạn kèng cring cụng t̂xng ying d̂wy pụ̄n xeā pụ̄n h̄ıỵ̀ ying s̄ı̀ kạn tūmtām pụ̄n thịy tæk h̄elụ̄x tæ̀ d̂ām pherāa pheìng h̄l̀x meụ̄̀x wānsụ̄n k̆ krung ṣ̄rī mi h̄ı̂ k̄heā h̄yibyụ̄m pụ̄n cụng mi xạn h̄yạd yụ̄n rạks̄ʹā kh̀āybāngracạn bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng pheụ̄̀x pĥxng pheụ̄̀xn kū ca s̄ū̂ h̄lạng chn f̄ā pheụ̄̀x lūk meīy kū ca s̄ū̂ s̄udcı kl̂ā pheụ̄̀x phī̀n̂xng kū ca s̄ū̂ s̄ud ræng h̄l̂ā pheụ̄̀x b̂ānmeụ̄xng kū ca s̄ū̂ cn s̄în leụ̄xd h̄yd s̄udtĥāy ḥa ḥ̀a ḥ̀a ḥ̀ā |
เป็นปีจอ คืนเดือนเจ็ด เผด็จศึก
ในหัวใจส่วนลึก ถึงต้องตายไม่เสียใจ เกิดมาสู้สมศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย แม้รักษาไว้ไม่ได้ แผ่นดินไทยหนนี้ อีกแปดเดือนต่อมายิ่งหน้าเศร้า พอหมดสิ้นลมหนาว ไทยต้องเสียกรุงศรี อยุธยาอันเป็นราชธานี ในการศึกครั้งนี้ มีอุทธาหรณ์สอนใจ บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง |
pĕn pī cx khụ̄n deụ̄xn cĕd p̄hed̆c ṣ̄ụk
nı h̄ạwcı s̄̀wn lụk t̄hụng t̂xng tāy mị̀ s̄eīycı keid mā s̄ū̂ s̄m ṣ̄ạkdi̒ṣ̄rī lūkp̄hū̂chāy mæ̂ rạks̄ʹā wị̂ mị̀ dị̂ p̄hæ̀ndin thịy h̄n nī̂ xīk pæd deụ̄xn t̀x mā yìng h̄n̂ā ṣ̄er̂ā phx h̄md s̄înlm h̄nāw thịy t̂xng s̄eīy krung ṣ̄rī xyuṭhyā xạnpĕn rāchṭhānī nı kār ṣ̄ụk khrậng nī̂ mī xuth ṭhā h̄rṇ̒ s̄xn cı bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng bāngracạn bāngracạn bāngracạn mi xāc yụ̄n xyū̀ t̄hụng wạnphĕỵ deụ̄xn s̄ib s̄xng |